திருவாசகம் - பூ ஏறு கோனும்..தினைத்தனை

தினைத்தனை உள்ளதோர் பூவினில்தேன் உண்ணாதே
நினைத்தொறும் காண்தொறும் பேசுந்தொறும் எப்போதும
அனைத்தெலும்பும் உள்நெக ஆனந்தத் தேன்சொரியுங
குனிப்புடை யானுக்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ.

தெளிவுரை:
தினையளவாய் இருக்கின்ற மலரிலுள்ள தேனைப் பருகாமல், நினைக்குந்தோறும், காணுந்தொறும், சொல்லுந்தொறும் எக் காலத்தும், எல்லா எலும்புகளும் உள்ளே நெகிழும்படி பேரின்பத் தேனைப் பொழியும் கூத்துடைய பெருமானிடத்திலேயே போய் ஊதுவாயாக அரச வண்டே!

பதவுரை:
தினைத்தனை உள்ளது - தினையளவாய் (Denoting small seed/ also called as italian millet) இருக்கின்ற

ஓர் பூவினில் தேன் உண்ணாது - மலரிலுள்ள தேனைப் பருகாமல்,

நினைத்தொறும் - நினைக்குந்தோறும்

காண்தொறும் - காணுந்தொறும்

பேசுந்தொறும் - சொல்லுந்தொறும்

எப்போதும் - எக் காலத்தும்

அனைத்து எலும்பும் - எல்லா எலும்புகளும்

உள்நெக - உள்ளே நெகிழும்படி

ஆனந்தத் தேன் சொரியும் - பேரின்பத் தேனைப் பொழியும்

குனிப்புடையானுக்கே - கூத்துடைய பெருமானிடத்திலேயே (wiki book says so)

சென்று ஊதாய் - போய் ஊதுவாயாக

கோத்தும்பீ - அரச வண்டே!

விளக்கவுரை: பூவிலுள்ள தேனைத் ‘தினையளவு’ என்றும், இறைவனது கூத்தினை, ‘தேன்மழை’ என்றும் அதனால் வண்டே ! அங்கே சென்று ஊதுவாயாக என்று கூறுவதால் ‘இறையின்பம் அளவற்றது’ என்பதை நமக்கு எடுத்துக் கூறுகிறார்.

'நினைக்குந்தோறும், காணுந்தொறும், சொல்லுந்தொறும் எக் காலத்தும் எல்லா எலும்புகளும் உள்ளே நெகிழும்படி பேரின்பத் தேனைப் பொழியும்' என்று கூறி நமது உள்ளத்தை நெகிழ வைக்கிறார் மாணிக்கவாசகர்.